به بهونه چهارمین سال تولد وبلاگ همنفس ...

سلام همنفس من...

 خرداد 89 بود که دلم میخواست یه جوری احساسمو بهت بگم بدونی چقد دوست دارم و برام مهمی دلم میخواست به همه بگم یه نفر هست که تونسته همه ی غمامو بگیره و منو تا قله خوشبختی ببره ...
هشتم خرداد اولین پستمو دست و پا شکسته نوشتم تا پایه ابراز احساسم باشه برای بهترین همنفس دنیا ...
اما نمیدونستم کی بتونم بهت بگم که یه جایی هست که تونستم فریاد بزنم بودنتو ، خوشبختیمو ...
 گل رز من اینجا مینویسم برای تو تا بدونی با مهربونیت ، با احساس نابت ، با دل پاک و زلالت منو تا اووج خوشبختی بردی ...
تا همیشه اینجا خونه توئه و من اینجا بدون حد و مرز و کلیشه و قانون برات مینویسم ... مینویسم تا همیشه هربار که خواستی بیای و احساس عمیق قلبیمو به خودت لمس کنی ...
عزیزترینم تا ابد عاشقتم و عاشقونه میپرستمت
امروز هرچند که کمی دیر شده اما اومدم تا به بهونه تولد این خونه چند جمله ای برا دل مهربونت بنویسم تا بدونی همیشه سعی میکنم گوشه ای از عشق بینهایتمو بهت بیان کنم ... هرچن این کار بینهایت سخته چون واژه ها نمیتونن عشق و احساس بی انتهامو بیان کنن...
تا ابد با همه وجود دوست دارم و همیشه تو این خونه برات مینویسم تا بیای و بخونی عاشقانه هامو برای قلب پر از محبتت...

تقدیم به تو حس خوب عاشقی ...رز من ...